Emocje i ich wpływ na ciało i duszę

• Start: 2018-08-18, godzina 10:00
• Koniec: 2018-08-19, godzina 19:00
• Miejsce: Drzewo Życia, ul. Makolągwy 21 m 1, 02-811 Warszawa
• WWW: strona www

Świadomość nie rodzi się bez bólu. Ludzie zrobią wszystko, dochodząc do granic absurdu, by uniknąć konfrontacji z własną duszą. Nikt nie osiągnie oświecenia wyobrażając sobie świetliste istoty, lecz uświadamiając sobie istnienie ciemności.”
Carl Gustaw Jung

Warsztaty poświęcone są pracy nad emocjami.
Praca polega na leczeniu ran emocjonalnych, dzięki czemu będzie można poruszać się w swoim życiu.
Podczas jego trwania będziemy uczyć się rozpoznawania 57 emocji. Następnie zajmiemy się klasyfikowaniem ich i grupowaniem na zielone, żółte, czerwone i czarne. Czerwone i czarne to nasze egzystencjalne rany, nad którymi trzeba pracować, w przeciwnym wypadku doprowadzą do poważnych chorób.
Z emocjami jest jak z sygnalizacją drogową: zielone – można jechać, żółte – trzeba zacząć hamować, czerwone – stać. Czarne to wypadek, bardzo często nieszczęśliwy

Termin:
18 i 19 sierpnia 2018,
1- dnia będzie teoretyczne wprowadzenie – 3 godz. (10.00-13.00)
2- dnia- 8 godzin praktyki w godzinach 10:00-18:00

Inwestycja
650 zł

Adres
Ul. Makolagwy 21 m 1,Warszawa
Drzewo Życia, ul. Makolągwy 21 m. 1 (róg Roentgena, budynek z napisem Zamek Imieliński, wejście od ul. Makolągwy przez duże szklane drzwi), stacja metra Stokłosy i autobus 209 lub stacja Imielin i autobus 185, albo autobus 179.

Mapka dojazdu
https://wego.here.com/directions/mix//Drzewo-%C5%BBycia,-ul.-Makol%C4%85gwy-21-m-1,-02-811-Warsaw,-Poland:e-eyJuYW1lIjoiRHJ6ZXdvIFx1MDE3YnljaWEiLCJhZGRyZXNzIjoidWwuIE1ha29sXHUwMTA1Z3d5IDIxIG0gMSwgV2Fyc3phd2EiLCJsYXRpdHVkZSI6NTIuMTQ0NzUsImxvbmdpdHVkZSI6MjEuMDI2NDIsInByb3ZpZGVyTmFtZSI6ImZhY2Vib29rIiwicHJvdmlkZXJJZCI6MTUwNzkxODgxOTQ0NjU2NX0=?map=52.14475,21.02642,15,normal&fb_locale=pl_PL

Rezerwacja
Proszę o zgłoszenie uczestnictwa, ilość miejsc jest ograniczona
tel. 502 563 004 lub berg.marta@wp.pl, mercedesberg@wp.pl

Prowadzacy: Joaquim Parra Marujo i Manuela Moleirinho
Od 1975 r. jestem terapeutą duszy wyznającym filozofię: leczyć człowieka, nie chorobę.
Posiadam wieloletnie doświadczenie opierające się na wiedzy, działaniu, postawie i sposobie bycia, jestem bez wątpienia istotą bio-psycho-histotyczno-kulturowo-ekonomiczno-polityczno-duchowo-religijno- metafizyczną i transpersonalną. Lub inaczej rzecz ujmując jestem istotą ludzką: istotą holistyczną posiadającą ciało zamieszkiwane przez duszę ( z pozytywnymi i negatywnymi emocjami), umysł (z myślami, wspomnieniami, pamięcią, poznaniem) i duchowość.
Każdy z nas rodzi się z cieniem lub emocjonalnymi ranami po to, by móc je przyjąć, zaakceptować i rozwiązać w tym życiu (w kolejnych życiach i/lub reinkarnacjach). Polecam Wam film https://www.youtube.com/watch?v=DBiTBIO4i9I
Według tradycyjnej celtyckiej filozofii istota ludzka znajdowała się w bliskiej relacji z przyrodą, magią oraz innymi ludźmi. Magia tkwi w podstawowych archetypach uniwersalnej zbiorowej nieświadomości, przyroda niesie ze sobą szacunek dla natury, istoty ludzkiej każdego z nas i szacunek wobec środowiska naturalnego. Jakiekolwiek zachwianie równowagi tych sił powoduje chorobę człowieka/ istoty ludzkiej.
Współczesny styl życia jest „stresujący”: biegamy z jednego miejsca w drugie, mamy coraz więcej i coraz poważniejsze zobowiązania, które zmuszają nas do przywiązywania coraz większej wagi do zdrowia
Jeśli zapomnimy o ostrzeżeniach wysyłanych przez ciało, po jakimś czasie zapłacimy wysoką cenę, jaką będzie choroba fizyczna i/lub psychiczna (duchowa).

Nasz organizm (ciało) został stworzony, by walczyć z zagrożeniami, niebezpieczeństwami i plagami. Nasz drugi mózg (jelita) i mózg właściwy (umysł, ten, który zmyśla, a wtedy stajemy się bez-myślni i żebyśmy takimi nie pozostali z wściekłości buduje zmyślenie) odczytuje, że ciało znajduje się w niebezpieczeństwie i produkuje pewne substancje chemiczne (neuropeptydy) po to, by ciało walczyło lub uciekało od zagrożenia. To właśnie emocje każdego dnia aktywując mechanizmy obronne osłabiają umysł i powodują chorobę ciała.
Zachorowanie “uczy” nas patrzenia poza ciało w poszukiwaniu przyczyn objawów lub choroby (wirysy, bakterie, pasożyty, mikroby, warunki naturalne itp) podczas gdy powinniśmy nauczyć się, że ciało komunikuje się z duszą poprzez dyskomfort, ból i cirepienie.
Objawy i choroba pojawiają się ponieważ nie patrzymy w głąb ciała. A ono daje o sobie znać nawet poprzez wibracje, odczucia, dźwięki i emocje.
Przychodzimy na świat ze zbiorem instrukcji, które znajdują się w naszym ciele i skórze. Patrzenie poza ciało nigdy nie rozwiąże problemów związnych z jego deformacją i/lub z chorobą fizyczną czy też umysłową (dla terapeuty duszy nie istnieją choroby umysłowe, choroba zawsze ma charakter psycho-fizyczny). Każdy objaw czy choroba są równoznaczne z blokadą w sferze emocji.
Jak najszybciej powinniśmy stać się odpowiedzialni za nasze choroby i przestać za nie winić stres, rodzinę, społeczeństwo, pracę, środowisko, bakterie, pasożyty i tym podobne.
Objawy i choroba wynikają, prawie zawsze, z braku miłości własnej. Każdy objaw i choroba wskazują na to, że nie jesteśmy akceptowani i kochani lub, że nie kochamy samych siebie
Objawy i choroba wynikają z konfliktów duszy, która cierpi z powodu naszych ran, które powinny zostać wyleczone (odrzucenie, niesprawiedliwość, zdrada, poniżenie, porzucenie itp)
Objawy i choroba mówią: Wsłuchaj się w swoje ciało i kochaj siebie. Jeśli nie będziesz słuchał ciała i nie nauczysz się kochać samego siebie, nie będziesz szczęśliwy.
Delikatna równowaga między zdrowiem, objawami i chorobą opiera się na naszych emocjonalnych ranach. Konieczne jest intergralne lub holistyczne spojrzenie na człowieka.
Człowiek jest, przede wszystkim, definiowany przez miłość, tę, której poszukuje, którą otrzymuje i tę którą daje. Rodzielić kochanie kogoś od bycia kochanym to oddzielić ciało od duszy i od ducha - z tego konfliktu rodzą się objawy i choroba jako pierwotne i pozawerablane sposoby przekazywania informacji w celu ich somatycznej interpretacji przez ciało.
Dusza odciska na ciele chorobę w postaci objawów. Ciało staje się odbiciem problemów duszy. W ten sposób organy lub funkcje życiowe ciała będące w konflikcie z duszą dają psychiczną odpowiedź na sytuację konfliktową (emocionalną) jakby była zagrożeniem biologicznym.
Terapeuta duszy posiada odpowiednie umiejętności i wiedzę, by w różnych konfliktach dostrzec objawy, choroby, dyskomfort, złe samopoczucie, dostrzec napięcia, do których dochodzi między ciałem a duszą.
Terapeuta duszy potrafi rozpoznać czy objawy i choroba nie mają charakteru fizycznego lecz afektywny, uczuciowy i emocionalny.